martes, 3 de mayo de 2011

Africa.






Volar


Aunque signifique dejar atrás mi cómodo, calentito y amado nido; 

Dar mis primeros aleteos inexpertos pero firmes en el aire más necesitado de mi existencia tan incompleta desde que sembraste esa semilla, que hoy ya es árbol, queriendo dar fruto.

Huir.
Hacer lo que mejor me ha salido hasta ahora, pero esta vez, por la razón mas precisa.

Correr,
Tan rápido y torpemente hasta tropezar y caer contra el suelo pobre, sucio y real.

Respirar,
Bocanadas desesperadas de aire queriendo tragarlo todo de una sola vez, por si se acaba.


Experimentar
Ver lo que se suponía maravilloso, siendo tan feo. Lo que se suponía fácil, siendo tan difícil, Lo que se suponía imposible siendo tan real.

Sonreír
y amar, amar, amar.

Esconder las lagrimas detrás de una sonrisa grande y plasmada sobre mi rostro lleno de sentimientos inexpresables,
Comenzando a extrañar con locura desesperante:  
Cada caricia y abrazo de mi Ángel, 
La  sobreprotección  de mi guardián, 
El compañerismo y el amor de mi princesa,
La alegría contagiosa y cuidado incesante de alguien de otro planeta que dice ser mi mejor amiga.
El misterio de los ojos que me hacen suspirar.

Cargar un viejo bolso con una biblia, lápiz y papel, una Armónica desafinada,
y amar, amar, amar.

Dejar atrás los pocos amigos
Los sueños imposibles
La espera infinita
Tu mano y la mia.

Subir a este tren que lleva al rumbo de mi vida, 
y amar, amar, amar.



¿Quien dijo que era facil?. 


Jou drome is my drome, altyd.
Tot in die uithoeke van die aarde, my siel en hart van Jesus Christus. ( Octubre 2012)



.Yei /Sueños posibles/


1 comentario: